https://www.sejm.gov.pl/Sejm9.nsf/InterpelacjaTresc.xsp?key=BXXCCR

 

Zgłaszający: Janusz Korwin-Mikke, Konrad Berkowicz, Artur Dziambor, Dobromir Sośnierz, Michał Urbaniak

Data wpływu: 01-02-2021

Szanowny Panie Ministrze,

Prokuratura Rejonowa w Mińsku Mazowieckim prowadzi pod sygnaturą PR 1 Ds. 708.2018 postępowanie karne skarbowe wobec małżeństwa Pawła i Marzeny Zakrzewskich w kierunku art. 56 § 2 K.k.s.

W chwili wszczęcia tego postępowania i wydania postanowień o przedstawieniu zarzutów prokurator stał na stanowisku, że wydane przez Lubelski Urząd Celno-Skarbowy w Białej Podlaskiej (wcześniej – Urząd Kontroli Skarbowej w Lublinie) decyzje podatkowe są ostateczne i prawomocne (podobnie w tamtym momencie twierdził LUCS) i stanowią (merytoryczną i formalną) podstawę do wszczęcia takiego postępowania.

Przeciwne stanowisko prezentowali od początku pełnomocnicy małżeństwa Zakrzewskich. Twierdzili oni bowiem, że decyzje wydane przez LUCS nie mogą stanowić podstawy do wszczęcia i prowadzenia żadnego postępowania, w tym postępowania karnego skarbowego, z uwagi na to, że podatnicy nie brali w nich w ogóle udziału, nie mogli przedstawić swojego stanowiska ani dowodów, zostali pozbawieni bowiem w tych postępowaniach prawa do uczestnictwa i obrony, a dodatkowo – urząd prowadzący postępowania podatkowe nigdy nie doręczył tych decyzji ani Panu Pawłowi Michałowi Zakrzewskiemu, ani Pani Marzenie Zakrzewskiej.

Oznaczało to, że przedmiotowe decyzje podatkowe, które legły u podstaw prób stawiania małżonkom zarzutów, nigdy nie weszły do obrotu prawnego. Niezależnie od powyższego, pełnomocnicy Pawła i Marzeny Zakrzewskich stali na stanowisku, że naliczenie przez organy podatkowe jakichkolwiek należności z tytułu rzekomo niezapłaconego podatku PIT i VAT przy sprzedaży nieruchomości związanych z prowadzoną przez nich działalnością rolniczą jest prawnie niedopuszczalne.

W momencie wszczęcia postępowania w sprawie PR 1 Ds. 708.2018 nie było także w obrocie prawnym żadnych prawomocnych rozstrzygnięć wojewódzkich sądów administracyjnych, w których dokonanoby instancyjnej oceny stanowiska organów podatkowych.

Sytuacja ta w chwili obecnej uległa diametralnej zmianie, gdyż Wojewódzkie Sądy Administracyjne w Lublinie i w Warszawie potwierdziły argumentację Państwa Zakrzewskich uznając, że decyzje wydane przez organy podatkowe, określające małżonkom zobowiązania podatkowe w podatku VAT i PIT, nigdy nie weszły do obrotu prawnego. Nadto, dwie skargi na decyzje organu odwoławczego (w związku z decyzjami wydanymi wcześniej przez Urząd Kontroli Skarbowej w Lublinie) zostały rozpatrzone przez WSA w Warszawie merytorycznie. Sąd podzielił w tych wyrokach stanowisko pełnomocników Państwa Zakrzewskich, iż wydanie decyzji na podstawie niekompletnego i nierzetelnie zgromadzonego materiału dowodowego odbyło się z rażącym naruszeniem przepisów prawa. Sąd zakwestionował również samą argumentację organów podatkowych odnosząc się wprost do niezgodności z obowiązującą Ordynacją podatkową obciążenia podatkiem transakcji sprzedaży nieruchomości rolnych przez małżonków Zakrzewskich.

W związku z powyższym, na dzień dzisiejszy stan faktyczny nie budzi już wątpliwości. Decyzje podatkowe, na podstawie których próbuje się formułować zarzuty przeciwko Pawłowi i Marzenie Zakrzewskim, okazały się aktami nieistniejącymi w systemie prawnym. Organy podatkowe w związku z orzeczeniami wojewódzkich sądów administracyjnych albo nie wniosły, albo cofnęły środki zaskarżenia (zgodnie z postanowieniami Naczelnego Sądu Administracyjnego w tych sprawach), co spowodowało uprawomocnienie się wyroków stwierdzających niedoręczenie decyzji LUCS i zakończenie postępowań.

W tym miejscu należy podnieść, że niezrozumiały jest upór Prokuratury Rejonowej w Mińsku Mazowieckim, która wbrew ustalonemu stanowi faktycznemu, przedstawionemu w uzasadnieniach prawomocnych orzeczeń wojewódzkich sądów administracyjnych, oraz pomimo działań podjętych przez organy podatkowe w celu zakończenia postępowań prowadzonych wcześniej bez udziału i wiedzy małżonków, nadal podejmuje działania zmierzające do ogłoszenia zarzutów Pawłowi i Marzenie Zakrzewskim. W obecnej chwili brak jest jakichkolwiek podstaw do dalszego prowadzenia postępowania karnego skarbowego, a pomimo tego wnioski obrońców Państwa Zakrzewskich o umorzenie postępowania są systematycznie ignorowane i pozostawiane bez rozpoznania.

Wydaje się, że z niezrozumiałych powodów Prokuratura Rejonowa w Mińsku Mazowieckim próbuje bezpodstawnie doprowadzić do nadania Panu Pawłowi Zakrzewskiemu i Pani Marzenie Zakrzewskiej statusu podejrzanych w sytuacji, gdy nie istnieje prawna możliwość innego zakończenia tego postępowania, jak poprzez jego umorzenie. Takie działanie jest niedopuszczalne i sprzeczne z zasadami prowadzenia postępowania karnego.

W związku z powyższym, nasuwa się pytanie: czy nie byłoby właściwym dla dobra wymiaru sprawiedliwości przeniesienie przedmiotowego postępowania do innej jednostki prokuratury i jego zakończenie zgodnie z rozstrzygnięciami sądów w tej sprawie?

Z wyrazami szacunku
Janusz Korwin-Mikke